لیلی صدایم کن

من، حبـــّــــــه ی قــــــــند توام، بردار چایـــت را!
حــــــل کن در آن قانـــــونِ تــــــلخ ِ انـــــزوایت را

کی می رسد آلوچــــــه های چــــــشم ِ برّاقت…؟
در چشم خـــیسم می تکانی شاخـــــه هایت را؟

اســطوره ی آرامـــــــشم بودی ولـــــــــی حالا
لـه کرده ای حــــــــــسّ مرا بردار پایــــــــــــت را!

تو عاشــــــقی یا مـــن؟ نمیدانم! بــــــیا امشب
با فرمـــــــــــــولی ســــــاده بیان کن ادعــــایت را

یک لحظه عاشق باش و من هم عشــق تو باشم
یک ثانــــــیه با من عوض کــــــن خب تو جایت را!

سر می بُری نســـل ِ تمـــــــام خاطــــــــــراتم را
مختـــــومه کن پرونـــــده ی جرم و جنایــــت را

صف می کشی با شاه و سربازت دراین شــــطرنج
رو کـــــــن برایم نقشـــــه های کودتـــــایت را!

من وصـــــــــــله ی ناجور هر پیراهنــــــــی هستم
دیگر تو مجبوری بنوشــــــــــــی تلــــــــخ!چایت را
***

جغرافیای ســــــــــرد چشمانم مه آلــــــوده ست
حتی برای گـریه کردن شانـــــــــه هایت را

فائزه محمودی

به اشتراک بگذارید:

اشتراک گذاری در facebook
Share on Facebook
اشتراک گذاری در twitter
Share on Twitter
اشتراک گذاری در linkedin
Share on Linkdin
اشتراک گذاری در pinterest
Share on Pinterest

نظر شما چیست ؟