مولاي متقيان علي (ع)

مخوان اي مرغ طبع من ، دگراز باغ وگلزاران

نه از وصل و نه از هجران ، نه ازعشّاق و دلداران

نه از زيبا ئي گل گو ، نه از قمري نه از بلبل

نه از سا قي نه ازساغر ، نه از مستان و هشیاران

بزن در این شب میلاد مولا (ع) نغمه ای خوشتر

بپا کن شور و غوغائي ، بشوق آور دل ياران

که من ازعشق او مستم ، به عشّاقش چو پيوستم

دل از بيگانه بگسستم ، شدم فارغ ز اغياران

 که تاجان دربدن دارم ، دمادم ياعلي گويم 

ره کويش همي پويم ، بهمراه سبکباران 

نبينم تارخ ماهش ، سهي قدّ دلارايش

سرشک از ديده ميبارم ، زغم چون ابر پر باران

بهشت از بهرآن خواهم ، که با مولاعلی (ع) باشم

خدا يا كن نصيبم گر ، چه هستم از خطا کاران

خوش آن گاهی که (صادق) هم ، زدست ساقي كوثر           

شود مست ازمي وحدت به جنّت همچو عمّاران 

محمود صادق منش (صادق)